La lutte finale
Wanneer mijn beperkt legitiem bestaan
niet langer
gebaseerd zal zijn
op herkenning of
identificatie
maar zal worstelen
in de wortels
van een
confronterende empathie,
wat veel
gevaarlijker is want
vele
tegenstellingen overstijgend
zoals aarde en
lucht bijvoorbeeld
of staat en
revolutie,
dan pas …
Ik verloor mijn
draad, helaas, Ariadne...
Zijn mensdieren en
diermensen elementen
op een
wanordelijke tabel van oude fabels?
Kan ik slapen met
mijn ingebeelde vijand
als zij de
broodnodige borsten en tepels heeft
om mij smachtend
stomend te verleiden,
is deze verleiding
een bevrijding of verknechting
als wij het heelal
doen beven via ons middenrif,
zijn wij
ontwordende koraalduikers in de diepte
van wederzijdse
navels, bijten wij strengen door,
doen aldus de
woorden slapen in de wonde van vroege beelden?
Wanneer is een vraag met enig eergevoel
maar lost het
vraagstuk van de tijd niet op.
Wij stellen de
ervaring van stelende adem uit,
heel even want als
dat te lang duurt
breekt het leven
in de milde onderbuik
tot wat volgen zal
intens naderen kan,
zonder enige
mogelijkheid tot ommekeer
of herstel van de
cellen die wij menen te kennen
onder de naam van
«sterrenstof».
Wanneer is het antwoord op wanneer.
GV
Maart 2014
Pub New Benfica
Geen opmerkingen:
Een reactie posten