USA USA !!
Stoere zeebonken
verbleekten hulpeloos op hun ondergaande schepen wanneer zij spontaan zong over
verhalen zoals
eens werd een
zwarte vrouw betrokken bij een auto-ongeval en verloor haar duivelsarm in de
wirwar der rassentegenstellingen.
Het lokale blanke
hospitaal weigerde haar op te nemen omdat ze heidens zwart was, dus bloedde ze
onherroepelijk dood...
Ze werd met enige
haast en spoed naamloos begraven op een kerkhof in het roemloze jaar 1937.
Jaren later, het
was ondertussen 1970 en times had changed a bit want zij had met haar eigen
goddeloze strottenhoofd de stilheid van de oceaan getart en getrotseerd en
daardoor 500 dollarkes op zij gezet om iets recht te zetten;
33 jaar later dus
om heel precies te zijn alsof ze toen een mythische kristus imiteerde in
mockery, plaatste haar baldadige stem een zerk met als opschrift:
«de grootste
blueszangeres aller tijden
zal nooit
ophouden met zingen,
Bessie Smith,
1895 – 1937 »
Dir eerherstel
gebeurde in augustus 1970 en in oktober van datzelfde jaar begroef zij haar
eigen stemgeluid naast dat van Bessie, alsof ze helemaal geen zin meer had om
nog veel verder te leven na deze gezamenlijke java van de dood die tijdspannes
overbrugde en het zwarte masker afrukte van het meer dan lelijke amerikaanse
sprookje terwijl de bommen nog neervielen op Viernam, Laos en Kambodja.
Zij krijste een
laatste noot. Haar naam was en is nog steeds
JANIS JOPLIN.
GV
Februari 2014
in de pub New
Benfica
Geen opmerkingen:
Een reactie posten