Déclaration
d’amour
voor Simonne
Pauwels
1.
Je t’aime comme
une pierre
Ze keek me aan
met meerdere ??? in haar kattenogen.
Onbeweeglijk,
onverstoorbaar, vastberaden zelfs in radeloosheid,
een wankele brug
makend van verleden naar heden naar morgen en overmorgen en alle dagen die nog
zullen of kunnen of willen volgen, in de kuchende heesheid van een eeuwig
heelal, met de vastberadenheid van sterren die nog steeds hun licht uitzenden
zelfs als ze ophouden met te bestaan in de relativiteit van onze wederzijdse
ogen.
Maar ik ben
slechts water, sputterde ze tegen.
Ja, jij vloeit
over mijn naakte slakbestaan, ik kan je niet volgen op weg naar de wenende zee,
of naar de barensweeën van de tijd, tenzij, tenzij meegesleept door een
dijkbreuk of een orkaan. Maar weet je, ik heb het vuur versteend tot innig
mineraal in het binnenste van mijn versteende zelf. De ontginning van de
slapende vlammen zal enkel gebeuren door een daad van liefde. Wat slaapt en
sluimert in de aardkorst zal ooit wakker worden, dat is de essentie van het
weten van elke steen, van elk fossiel of mineraal.
??? en meer ???
Je moet me
openbreken, het hart van de steen breken, mijn hart breken, zodat het vuur kan
ontsnappen, zodat het vuur de steen bevrijdt om het raadselachtige water te
berijden en te bevruchten.
Vrijheid vloeit
zonder nood en zonder schaamterood,
vrijheid verzaakt
aan de roeien van een gebeitelde liefdesboot.
De Titanic was
geen ramp maar een bevrijding door de weelde van het tomeloze water.
Maar zoals vuur
zal jij dan sterven in mijn water...
Wij zijn er in
geboren en wij zullen er in sterven, dat staat vast, het is de vrijheid van de
onvermijdelijkheid of de onvermijdelijkheid van de vrijheid. Maar wat wil dit
zeggen of is dit van enig belang in het geheel van wat liefde is of kan zijn?
Wat is sterven
voor een steen in water?
Wat is sterven
voor water vloeiend over en voorbij een steen?
Sterven is niets,
mijn lief, het is de expressie van onze wederzijdse nietigheid en pas daarin
zijn wij groots als reuzen, niet als goden want die ellendelingen beweren dat
ze onsterfelijk zijn, ze liegen en bedriegen en verminken dus elke oprechte
ziel die ze tegenkomen op hun pad. Er zijn geen goden, er zijn enkel duivels en
hun broek zakt af tot hun enkels in ongewassen duivenstront.
Wat is sterven
voor de duif die verdrinkt in water of neergeslagen wordt door een steen van
een op hol geslagen komeet? De duif weet meer dan wij weten of denken te weten,
denken te weten, quelle connerie et quelle blague universelle!
2.
Liefdesdieren
kamperen hun liedjes aan de oevers van ons bestaan.
Zij hebben geen
weet van de uitwisselingen tussen water en vuur.
Zij paren als ze
daar zin in hebben en zonnen daarna op de stenen, een ode aan de luiheid na het
plezier der zinnen.
Voor hen bestaat
er niks anders buiten dit ene zinnelijke moment.
Wat volgt zijn de
dromen waarvan wij enkel kunnen dromen.
De bewustwording
van de droom is niet de arbeid van het dier.
L’animal dort donc
avec bonheur dans son état d’inconscience de l’instantanée et de l’instant.
Bestaat er dan
slechts 1 momentopname? Is dat zo?
Ach zoeteminneke,
jij vraagt me nu naar wat waarheid is of kan zijn en dat is een begrip onthoofd
door tijdsbeleving en tijdservaring.
Misschien is
waarheid dus enkel te herleiden tot 1 enkel moment in de tijd, het moment van
die waarheid in die tijd en die verdampt als water op een steen.
De steen wordt dor
en droog, de steen verdroogt, droogt uit
en het ultieme
moment van de waarheid of wat daarvoor moet doorgaan is definitief voorbij,
helaas of niet helaas, heelal of niet heelal?
De steen kiest de
ijstijden als thuis en huis.
De steen bevriest
opnieuw het geheime vuur in zijn kern,
keert terug naar
de pure staat van een pijnloos mineraal,
spuwt onzichtbaar
gloeiende kersenpitten naar de zon.
Het water is reeds
weg, verdwenen,
op weg naar een
andere steen.
Beiden zijn andere
werelden
in eenzelfde
wereld,
een eenheid van
tegenpolen.
Hun wederzijdse
ontmoeting was belangrijk
voor een ogenblik
of zo.
maar dat,
dat interesseert
de zonnekloppende dieren niet.
Arthur Martens
September 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten