Zoeken in deze blog
Guido Vermeulen's mail art envelopes are like worlds into themselves and at the same time they are part of the much larger whole.

(a comment by NANCY BELL SCOTT, USA, on the IUOMA network)

Guido's paintings are like finding images in the clouds
(a comment by Kathleen D. Johnson, USA, on IUOMA)

Guido does not paint monsters but spirits and ghosts, full of love, tenderness and compassion
(LIZA LEYLA during a conversation, Belgium)

His ability to express emotions through painting is a beautiful gift. Allowing oneself to feel sadness is the most direct route through grief. His paintings feel peaceful and kind.

(STEPHEN WALKER, USA)


My life is shifting... Your work is intangible, ethereal, cosmically rewarding. i eat it up & savor it like a great sandwich! It made my day!
(Lisa PEREZ, USA, on IUOMA)

Thank you for the TALISMAN painting on the envelope. It is real cool and creepy at the same time. I haven’t seen a piece of abstract capture such as pain and emotion so well since I visited the museum of art in Toledo. Bravo!
(Sarah Jo Pender, USA, from the Indiana Women’s Prison)

I suppose you could characterize Guido's painting style as expressionist. I know he is very interested in dreams as a source for art and poetry, and these particular chapter pages seem like shadowy dream corridors filled with shifting images and scenes. The Michaux quotes work as a counterpoint, Guido's art is taking over when the limits of language have been reached.
(De Villo Sloan, USA, on my tribute pages to Henri Michaux, see LAMUSAR blog)

Guido’s art expressions are always poems and they show us the reality of our real faces and souls (Mariana Serban, Romania)

His titles have both inspired and educated me (Alicia Starr, USA)

woensdag 29 januari 2014

Zenoefening

ZENOEFENING voor Hokusai en Miche


Ik zit op de kakstoel van mijn eigen waardeloze tijd
en leer alles weer opnieuw, steeds weer opnieuw,
tot het ogenblik dat ik weer opnieuw alles zal moeten leren.

Leef ik nu in het lijden van een cirkel of is het juist andersom?
De ouderling treft de baby aan in het hulpeloze kwadraat
van een kosmisch kruispunt na 2001.

De cirkel leeft in mij niet als een cirkel
maar als een verzameling van willekeurige ellipsen.
Ik besta in een uitdeinende droomtijd
van gedeelde herinneringen,
in de doorsnede van dier en mens.
Samen vormen wij een mensdierheid.

Ik ben mijn vader die ik ben,
ik ben de moeder die ik was.
Nog steeds heb ik daar meer dan enige moeite mee!
Ik ben hunkerende zeester worstelend met wachtende mossel
& stort mijn maag uit hongerend naar een verlossend
einde en een begin dat niet eindigt om weer te beginnen.

Limietloos is het leven als je vrij bent
& zoiets als dood ervaren kan als bewuste bevrijding.



GV
Januari 2014
Pub New Benfica



Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)