LE REFUS DU DESIR / LE DESIR DU REFUS
Wat je lezen kan in haar ogen
zijn einders die reiken
tot de lippen van de zee,
zijn nachten zo zacht
dat de slapende accordeon
er wakker van wordt,
het heilig besluit nemend
de voeten te ontknellen,
schoenen te laten regenen
op het grasveld van fietsende verlangens,
tot de herkenning van de andere
stapvoetend bevalt op de tong van de zon.
Tevredenheid ligt in het samen ontbijten
na de karpersprong op de tonen van de jazz.
Reikhalzend eet de reiger het groen van appels,
met op de achtergrond gebrilde boekentassen,
met op de voorgrond greppelrozen als schaduw
-woord.
Want dit is waar geluk waarachtig sluimert,
op de achterkant van het landschap,
in de schemering van de verweesde gevangenis,
in de regen na de zegen van het weten,
buiten het behang tussen wand en land
gewonnen op de terugtrekkende golven.
De wolf heeft de keuze tussen de tedere kussensloop
van de eenzaamheid en de verstikkende hiërarchie
van de troep die roept naar als maar meer verovering.
Het verzaken hieraan is het liefdevol weggooien van ontgroeid schoeisel,
zo las ik meermaals in haar seizoensontbonden ogen
Ze lachte hees, stamelde "dit is niet voor watjes in de wolken".
Guido Vermeulen
ps
On October 15 there will be a poetry reading in the Zarathustra center around the theme of desire. This is an old poem for the occasion.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten