Intervention on a mail art envelope, also a result of conversations with my brother.
I mailed this envelope to Piet Franzen in the Netherlands, with a letter explaining the context of the work:
Dag Piet,
Bedankt voor je verknipte werkstukken, (visule) poëzie in vertaling.
Het werk op de omslag over "waarheden" ontstond als weerslag van een discussie met mijn broer Dirk. Hij vertelde een anekdote uit het gevangeniswezen, over de waarheid van een jong boefje versus de waarheid van de gevangenisbewaarder (wat zijn job is in een jeugdgevangenis). Ieder zijn waarheid dus of de absolute waarheid bestaat niet echt wat elke rechtgeaarde en kromgeaarde filosoof ook al weet natuurlijk. In 1973 had ik het voorrecht les te krijgen op de universiteit van Brussel van professor Leopold Flam. Hij moest de geschiedenis van de westerse filosofie onderwijzen. Dat was zijn cursus. Lees dat eens, was zijn goede raad, maar daarover geef ik geen les! In plaats daarvan plezierde hij de wekelijkse aula met briljante monologen over "filosofische termen". Hij pikte een thema uit (bvb "avontuur') en stak gedurende 2 uur spetterend vuurwerk af hoe diverse filosofen dit onderwerp hadden benaderd en verklaard, heel verschillend en zelfs tegenstrijdig. Het was een geweldig tegengif tegen blind geloof in één type waarheid, in één overtuiging, geloof of ideologie. Ik heb reeds dikwijls herhaald dat Flam mijn leven heeft gered. Flam was een jood en concentratiekampoverlever. Hij is er niet meer en ik mis de man, zijn colleges en zijn boeken. Twee van mijn beste vriendinnen zijn "Flamianen", leerlingen van de meester.
Het werk op de omslag kun je ook lezen als de waarheden binnen een gezin. Er is de roodviolette vrouwenfiguur, de moeder met haar waarheid. Er is de hemelsblauwe vaderfiguur en er is het kleine kind. De moeder is rechtopstaand en groter, belangrijker voor het kind. De vader is gedrongen, gebogen en kleiner maar zijn waarheid is groter dan die van de vrouw. Hij schreeuwt luider! Er is het kind met ook zijn waarheidje maar hij kent of begrijpt het begrip waarheid nog niet, dus enkel een nummer (3). En dan zijn er al die geesten of al die schimmen van andere mensen of figuren die ook hun waarheid hebben maar niet gehoord worden en dus ook niet bestaan. Hun waarheid wordt ontkend en zelfs niet gezien.
Onze moeder stierf van een algemene kanker in 1968. Ik was 14 en mijn broer was toen 12. De rest behoort tot de tragedie van het persoonlijke en het persoonlijke van de tragedie.
Postal greetings,
Guido
Geen opmerkingen:
Een reactie posten