
Intervention on a mai art envelope, mailed to Miranda Vissers in the Netherlands, accompanied by new poem in Dutch:
Between the eyes of strange rock formations
Tussen de ogen van rotsen
zie ik verstilde pijn
Door de ogen van rotsen
zie ik mijn eigen vergaande blindheid
Met de ogen van rotsen
zie ik de erosie van het landschap
als echo van het eigen bestaan
Met de mond van rotsen
eet ik genoegzaam het voedsel van adelaars
Door de mond van rotsen
spoelt het water van verlossing
Tussen de monden van rotsen
bouwen vogels hun luchtige bruidsnesten
als offerande naar de vlucht van wolken
Licht slaapt dag en nacht
binnen het vreemde van rotsen
Buiten klop ik tevergeefs op hun huid
Guido Vermeulen
17 september 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten