poems, some rants and art work from the dispatcher of signs and stones and editor of FRIOUR magazine
Zoeken in deze blog
Guido Vermeulen's mail art envelopes are like worlds into themselves and at the same time they are part of the much larger whole.
Thank you for the TALISMAN painting on the envelope. It is real cool and creepy at the same time. I haven’t seen a piece of abstract capture such as pain and emotion so well since I visited the museum of art in Toledo. Bravo!
(a comment by NANCY BELL SCOTT, USA, on the IUOMA network)
Guido's paintings are like finding images in the clouds
(a comment by Kathleen D. Johnson, USA, on IUOMA)
(a comment by Kathleen D. Johnson, USA, on IUOMA)
Guido does not paint monsters but spirits and ghosts, full of love, tenderness and compassion
(LIZA LEYLA during a conversation, Belgium)
His ability to express emotions through painting is a beautiful gift. Allowing oneself to feel sadness is the most direct route through grief. His paintings feel peaceful and kind.
(STEPHEN WALKER, USA)
My life is shifting... Your work is intangible, ethereal, cosmically rewarding. i eat it up & savor it like a great sandwich! It made my day!
(Lisa PEREZ, USA, on IUOMA)
(Sarah Jo Pender, USA, from the Indiana Women’s Prison)
I suppose you could characterize Guido's painting style as expressionist. I know he is very interested in dreams as a source for art and poetry, and these particular chapter pages seem like shadowy dream corridors filled with shifting images and scenes. The Michaux quotes work as a counterpoint, Guido's art is taking over when the limits of language have been reached.
(De Villo Sloan, USA, on my tribute pages to Henri Michaux, see LAMUSAR blog)
Guido’s art expressions are always poems and they show us the reality of our real faces and souls (Mariana Serban, Romania)
His titles have both inspired and educated me (Alicia Starr, USA)
woensdag 29 september 2010
OLD BAKERY STREET NR 205
dinsdag 28 september 2010
BIOGRAFIE VAN EEN GEHAVEND STERRENMASKER
Intervention on a mail art envelope, mailed to Piet Franzen in the Netherlands, accompanied by letter exchanges on the similarities and differences of our respective poetry.
***********************************************************************
Zomaar een brief
Citaat: Ik heb geen moeite met het leven, wel met het maken van kunstwerken
Beste Guido,
Bedankt voor "het alfabet van de liefde", mooie gedichten.
Daar is "M" een afgekloven on-dicht bij.
Ik wil de taal open maken - niet dichten.
Het "onderstromen" onder de woorden wil ik bevaarbaar maken door M, een pragmatische volkse vrouw die het leven als "belevenis" ervaart.
Ik bouw aan mijn gedichten in dialoog met M.
Zij is er, al is zij fictie.
Mijn emotie is onderkoeld, jouw gedichten zijn vol van emotie, wat ik als een "meegaan" ervaar, een meegaan naar en in jouw wereld.
Je wereld is vol van beelden die roepen om aangeraakt te worden en dat is goed. Bravo!
Groetjes,
Piet Franzen
*******************************************************************
Dag Piet,
Bedankt voor je nieuwe verknipt werkstuk, en de bundel M, part 2.
Alsook de brief die ik zal publiceren op mijn blog.
Het is zelden dat iemand reageert op poëzie, natuurlijk schrijf je zelf, maar dan nog.
Je vergelijkt onze beide manieren van schrijven en je wijst op de verschillen, waarvoor dank, zulke observaties zijn broodnodig.
Het verschil is inderdaad een stijlverschil. Heeft het te maken met een verschil in karakter en temperament? Wellicht.
Heeft het te maken met een cultureel verschil? Misschien maar hier ben ik heel voorzichtig mee.
Dat van die koele afstandelijke protestants gebedde Nederlanders tegenover die warme, emotioneel zuiderse levensgenieters katholiek gebedde Vlamingen vind ik een afgezaagd verhaal en ook een beetje gevaarlijk. Natuurlijk speelt de culturele achtergrond een rol maar het is geen beperking of een onvermijdelijke determinering. Doet me te veel denken aan de marxistische doctrine dat de economische onderbouw alles determineert. Je kunt dat omdraaien en dan beweren dat het de cultuur is maar da's al even absurd want dogmatisch blind en tot wat culturele revoluties hebben geleid, moet je eens aan sommige Chinezen vragen, niet den deze dus (Antwerps spreekwoord).
Mijn Duitse mail art vriend Bernd Reichert (die ook in Brussel woont met zijn gezin) maakte een postkaart over het zogenaamde intuïtieve denken van vrouwen (in tegenstelling tot het rationele van mannen) en bestempelde dat als een uiting van racistisch cultureel denken. Ik ben het hiermee eens. Stereotiepen zijn belachelijk en onnozel, ze reduceren de complexiteit van de genen en het menselijke karakter tot een karikatuur van de wansmaak, wat op zich reeds een karikatuur is.
Ingesloten een nieuw gedicht voor mijn huidige muze. Merde! 't is echt Shit kameraad. Ik dacht dat ik het volledige alfabet van de liefde had afgewerkt en nu zit ik toch niet opnieuw terug bij de A zeker. Hoe zegde Nietzsche dat ook al weer? Iets over de "eeuwige terugkeer", ja, zoiets was het zeer zeker !!!
Postal greetings,
Guido
DEAR SIR, THIS IS NOT WHAT I CALL A PERFECT EXAMPLE OF LANGUAGE CONTROL
TALKING LEFT HAND
vrijdag 24 september 2010
MY PLACE IN THE WORLD
THE POWER OF HUMAN RIGHTS
CONVERSATIONS ON TRUTH
Intervention on a mail art envelope, also a result of conversations with my brother.
I mailed this envelope to Piet Franzen in the Netherlands, with a letter explaining the context of the work:
Dag Piet,
Bedankt voor je verknipte werkstukken, (visule) poëzie in vertaling.
Het werk op de omslag over "waarheden" ontstond als weerslag van een discussie met mijn broer Dirk. Hij vertelde een anekdote uit het gevangeniswezen, over de waarheid van een jong boefje versus de waarheid van de gevangenisbewaarder (wat zijn job is in een jeugdgevangenis). Ieder zijn waarheid dus of de absolute waarheid bestaat niet echt wat elke rechtgeaarde en kromgeaarde filosoof ook al weet natuurlijk. In 1973 had ik het voorrecht les te krijgen op de universiteit van Brussel van professor Leopold Flam. Hij moest de geschiedenis van de westerse filosofie onderwijzen. Dat was zijn cursus. Lees dat eens, was zijn goede raad, maar daarover geef ik geen les! In plaats daarvan plezierde hij de wekelijkse aula met briljante monologen over "filosofische termen". Hij pikte een thema uit (bvb "avontuur') en stak gedurende 2 uur spetterend vuurwerk af hoe diverse filosofen dit onderwerp hadden benaderd en verklaard, heel verschillend en zelfs tegenstrijdig. Het was een geweldig tegengif tegen blind geloof in één type waarheid, in één overtuiging, geloof of ideologie. Ik heb reeds dikwijls herhaald dat Flam mijn leven heeft gered. Flam was een jood en concentratiekampoverlever. Hij is er niet meer en ik mis de man, zijn colleges en zijn boeken. Twee van mijn beste vriendinnen zijn "Flamianen", leerlingen van de meester.
Het werk op de omslag kun je ook lezen als de waarheden binnen een gezin. Er is de roodviolette vrouwenfiguur, de moeder met haar waarheid. Er is de hemelsblauwe vaderfiguur en er is het kleine kind. De moeder is rechtopstaand en groter, belangrijker voor het kind. De vader is gedrongen, gebogen en kleiner maar zijn waarheid is groter dan die van de vrouw. Hij schreeuwt luider! Er is het kind met ook zijn waarheidje maar hij kent of begrijpt het begrip waarheid nog niet, dus enkel een nummer (3). En dan zijn er al die geesten of al die schimmen van andere mensen of figuren die ook hun waarheid hebben maar niet gehoord worden en dus ook niet bestaan. Hun waarheid wordt ontkend en zelfs niet gezien.
Onze moeder stierf van een algemene kanker in 1968. Ik was 14 en mijn broer was toen 12. De rest behoort tot de tragedie van het persoonlijke en het persoonlijke van de tragedie.
Postal greetings,
Guido
woensdag 22 september 2010
MEMOIRE D'ENFANCE NR 3: WHEN I WAS A KID I DREAMED I COULD FLY
IN VLAANDEREN VANAF MORGEN BREDE OPKLARINGEN
Intervention on a mail art envelope, mailed to Anke van den Berg in Belgium, accompanied by a letter in Dutch:
Beste Anke,
Bedankt voor je brief, omslag, ATC, postkaartontwerp en foto van werk van Anonymus.
Prachtig is zo'n geschenk dat vanuit de hemel in het zand komt vallen. Ik vraag me wel af of het niet bewust werd achtergelaten maar ja da's een typische mailart reflectie, vrees ik.
Doet me denken aan wat Cynthia Haney ooit deed in San Diego. Zij beschilderde steentjes met mooie motieven die ze dan achterliet in kansarme buurten na ze eerst gefotografeerd te hebben. Enkele dagen erna ging ze opnieuw op bezoek en alle "stenen" waren verdwenen, dus opgepikt en bij één of andere onbekende terecht gekomen. Mooi vond ik zoiets. Oké, Cynthia was een boeddhiste die op haar manier haar overtuiging in de praktijk omzette.
Mail art is voor mij steeds dit soort spirituele handeling geweest, of filosofische als je dat woord verkiest. Ik heb zoals vele anderen de laatste maanden definitief gebroken met de katholieke kerk, heb mij laten ontdopen en voel me nu stukken beter, alleszins op mentaal vlak. Het lichaam da's iets anders maar bon, we go with the flow of the times, zoiets…
Wat de *** betreft op de friour multiply site, da's een standaard functie die ik verplicht moet gebruiken. Ik geef alles *** behalve mijn eigen voorkeuren, die geef ik een * extra, maar je moet al heel aandachtig zijn om zoiets op te merken. Cela m'emmerde plus qu'autre chose!
Grappig is dat ik dit ook toepas op eigen teksten. Niet alles wat ik neerschrijf is ****, dikwijls maar *** (giechel). Sinds ik die persoonlijke blog ontwikkelde, kan ik daarop mijn eigen creaties kwijt en is multiply voorbehouden voor netwerk en projectdocumentatie. Het blijft een werk van lange adem (dus ook van liefde) en ik heb al "zuurstoftekort", vooral 's nachts, wat de oorzaak is van bijkomende hartproblemen. Ik neem nu medicatie maar dat zijn een soort van zware bloedverdunners (om te vermijden dat een klonter van het hart naar de hersenen wordt gepompt met alle gevolgen van dien). Langs de andere kant kan elke bloeding nu fataal zijn, ik kan gewoon leeg bloeden. Heb vandaag dus een "leuk" gesprek gehad met de dokter die mij opvolgt. Elke week laat ik nu bloed analyseren en volgens de resultaten wordt de medicatie aangepast. Gelukkig ken ik de Couez methode!
In afwachting van morgen is het beter weer en brede opklaringen,
Guido
Noot:
Zie de site www.friour.multiply.com voor de werken van Anke en Anonymus
maandag 20 september 2010
THE BOOK LOVING MONSTER
vrijdag 17 september 2010
BETWEEN THE EYES OF STRANGE ROCK FORMATIONS
Intervention on a mai art envelope, mailed to Miranda Vissers in the Netherlands, accompanied by new poem in Dutch:
Between the eyes of strange rock formations
Tussen de ogen van rotsen
zie ik verstilde pijn
Door de ogen van rotsen
zie ik mijn eigen vergaande blindheid
Met de ogen van rotsen
zie ik de erosie van het landschap
als echo van het eigen bestaan
Met de mond van rotsen
eet ik genoegzaam het voedsel van adelaars
Door de mond van rotsen
spoelt het water van verlossing
Tussen de monden van rotsen
bouwen vogels hun luchtige bruidsnesten
als offerande naar de vlucht van wolken
Licht slaapt dag en nacht
binnen het vreemde van rotsen
Buiten klop ik tevergeefs op hun huid
Guido Vermeulen
17 september 2010
TRIBUTE TO PIERRE ALECHINSKY
Ne pas savoir où est la source
Ne pas savoir où est la source
Liefde is
niet te weten
waar de bron is
van de wolken
Onkruid groeit tijdens het kussen tussen
de zwijgende ramen van glurende buren
Verveling vervelt de verf
van opengetrapte deuren
In een wazig transparante nachtjapon
dwaalt zij als spook tussen heden en verleden
De rivier kronkelt door haar verlaten aders
Gestorven is de herdenking aan een vaderbestaan
Met moeder in de modderschoenen
is het vrij moeilijk om te gaan,
laat staan om door de lucht te reizen,
om de gaten op te vullen van het trage wandelen
Naast de stroom getuigt het kijken
van de uitputtingsslag van wenend water
Elke dag opnieuw schrijft zij haar naam
in het dagboek van onwetend hemelbederf
In gebrek aan bescherming zet zij haar wintertanden,
de afdruk van afwezigheid op een huid van goud
In het woud der eenzaamheid sterven wankelende radiators
met dezelfde eenvoud als witte eenhoorns in 't kwadraat
Als zij slapen gaat droomt zij tussen wolken
terwijl ik droom van wolken dromend in een vaas
waar water was is nu de vastheid
van het onbestaande op de lippen van lispelende verbeelding
lijdend aan de waan van een leven in lieve luwte
Heel zorgvuldig kies ik roer-mij-niet engeltjesbehang
voor de lege kinderkamer in het kwetsbare hart
en noem de ruimte rond geruilde ogen
"la guerre ne peut pas tout détruire
mais on souffre tous et pour toujours du mal d'amour"
Guido Vermeulen
15-16 september 2010
New poem in Dutch but with a French title
Liefde is
niet te weten
waar de bron is
van de wolken
Onkruid groeit tijdens het kussen tussen
de zwijgende ramen van glurende buren
Verveling vervelt de verf
van opengetrapte deuren
In een wazig transparante nachtjapon
dwaalt zij als spook tussen heden en verleden
De rivier kronkelt door haar verlaten aders
Gestorven is de herdenking aan een vaderbestaan
Met moeder in de modderschoenen
is het vrij moeilijk om te gaan,
laat staan om door de lucht te reizen,
om de gaten op te vullen van het trage wandelen
Naast de stroom getuigt het kijken
van de uitputtingsslag van wenend water
Elke dag opnieuw schrijft zij haar naam
in het dagboek van onwetend hemelbederf
In gebrek aan bescherming zet zij haar wintertanden,
de afdruk van afwezigheid op een huid van goud
In het woud der eenzaamheid sterven wankelende radiators
met dezelfde eenvoud als witte eenhoorns in 't kwadraat
Als zij slapen gaat droomt zij tussen wolken
terwijl ik droom van wolken dromend in een vaas
waar water was is nu de vastheid
van het onbestaande op de lippen van lispelende verbeelding
lijdend aan de waan van een leven in lieve luwte
Heel zorgvuldig kies ik roer-mij-niet engeltjesbehang
voor de lege kinderkamer in het kwetsbare hart
en noem de ruimte rond geruilde ogen
"la guerre ne peut pas tout détruire
mais on souffre tous et pour toujours du mal d'amour"
Guido Vermeulen
15-16 september 2010
New poem in Dutch but with a French title
FOR STEFANO
woensdag 15 september 2010
I ASSURE YOU NONE OF THIS WILL EVER HAPPEN
Intervention on a mail art envelope, mailed to Piet Franzen in the Netherlands with this note:
Beste Piet,
Wat "none of this" is, mag je vrij invullen. Naast vele onheilsprofeten heb je ook van die onverbeterlijke optimisten die bezweren dat nooit iets echt slechts zal gebeuren. In eenzelfde adem zal dan ook nooit iets echt goed gebeuren, zoals het definitieve einde van de Paapse kerk bvb en de dageraad van het tijdperk van Aquarius dat men vol lof bezong in de goede oude hippietijd, die ook al niet zo goed of oud was, grinnik.
In ruil voor M krijg je van mij het hele alfabet als muze. Nou ja, …
Een vriend vertelde me onlangs dat mijn poëzie enkel "begrijpbaar" was mits men mijn eigen geschiedenis goed kent omdat alles wat ik schreef zo "autobiografisch" was.
Ik raadde hem aan de film "Bright star" te bekijken.
Alsof poëzie moet "begrepen" worden.
't Lag ook op mijn tong om hem te zeggen "natuurlijk ben ik een overlevende uit Buchenwald" (cfr het gedicht X) maar ik heb wijselijk gezwegen en staarde naar de wolken.
"'t gaat regenen binnenkort!"
Postal greetings,
Guido
FLORENCE CASSEZ IS INNOCENT
Intervention on a small standard mail art envelope, in support of Florence Cassez who is in a Mexican jail. For more info on this project, check the site:
http://www.mailartflo.agsahosting.com/anglais.htm
I wrote also a poem (in Dutch) that goes like this:
Voor Florence
Enkel het verlangen naar wolken
zal haar helpen bij het vinden van haar bron,
het verlangen naar permanent veranderen.
Op de wandelgang klappen gevangenen
dicht als stoelen hunkerend naar de zon.
Het liefdesverraad is voorkomend
& werd beloond met straf.
Liefde is helaas een onbestraalde kanker.
Het uitgebroede ei gaat op zuinig huisbezoek
& laat ontdooide dooiers achter als de dood.
Dit onderzoek werd ontvoerd
Geen beweging werd ontleed
Enkel leed en wreed leedvermaak
breed opengesmeerd door sperwers
terwijl wij sterven in het spervuur van het geschiedde kwaad.
Ik zie haar in een droom kijken naar de lucht,
zie haar zuchten, haar adem op het bedrukte glas.
Vocht te koop op de rechtbank van de worm.
Vocht te koop in haar kop, vocht, vocht, vocht
als haar gevecht voor vrijheid verdampt
tot wolken permanent op reis.
Guido Vermeulen
13 september 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)