Zoeken in deze blog

Guido Vermeulen's mail art envelopes are like worlds into themselves and at the same time they are part of the much larger whole.

(a comment by NANCY BELL SCOTT, USA, on the IUOMA network)

Guido's paintings are like finding images in the clouds
(a comment by Kathleen D. Johnson, USA, on IUOMA)

Guido does not paint monsters but spirits and ghosts, full of love, tenderness and compassion
(LIZA LEYLA during a conversation, Belgium)

His ability to express emotions through painting is a beautiful gift. Allowing oneself to feel sadness is the most direct route through grief. His paintings feel peaceful and kind.

(STEPHEN WALKER, USA)


My life is shifting... Your work is intangible, ethereal, cosmically rewarding. i eat it up & savor it like a great sandwich! It made my day!
(Lisa PEREZ, USA, on IUOMA)

Thank you for the TALISMAN painting on the envelope. It is real cool and creepy at the same time. I haven’t seen a piece of abstract capture such as pain and emotion so well since I visited the museum of art in Toledo. Bravo!
(Sarah Jo Pender, USA, from the Indiana Women’s Prison)

I suppose you could characterize Guido's painting style as expressionist. I know he is very interested in dreams as a source for art and poetry, and these particular chapter pages seem like shadowy dream corridors filled with shifting images and scenes. The Michaux quotes work as a counterpoint, Guido's art is taking over when the limits of language have been reached.
(De Villo Sloan, USA, on my tribute pages to Henri Michaux, see LAMUSAR blog)

Guido’s art expressions are always poems and they show us the reality of our real faces and souls (Mariana Serban, Romania)

His titles have both inspired and educated me (Alicia Starr, USA)

dinsdag 28 september 2010

BIOGRAFIE VAN EEN GEHAVEND STERRENMASKER



Intervention on a mail art envelope, mailed to Piet Franzen in the Netherlands, accompanied by letter exchanges on the similarities and differences of our respective poetry.

***********************************************************************

Zomaar een brief

Citaat: Ik heb geen moeite met het leven, wel met het maken van kunstwerken

Beste Guido,

Bedankt voor "het alfabet van de liefde", mooie gedichten.
Daar is "M" een afgekloven on-dicht bij.
Ik wil de taal open maken - niet dichten.
Het "onderstromen" onder de woorden wil ik bevaarbaar maken door M, een pragmatische volkse vrouw die het leven als "belevenis" ervaart.
Ik bouw aan mijn gedichten in dialoog met M.
Zij is er, al is zij fictie.
Mijn emotie is onderkoeld, jouw gedichten zijn vol van emotie, wat ik als een "meegaan" ervaar, een meegaan naar en in jouw wereld.
Je wereld is vol van beelden die roepen om aangeraakt te worden en dat is goed. Bravo!

Groetjes,

Piet Franzen

*******************************************************************

Dag Piet,

Bedankt voor je nieuwe verknipt werkstuk, en de bundel M, part 2.
Alsook de brief die ik zal publiceren op mijn blog.
Het is zelden dat iemand reageert op poëzie, natuurlijk schrijf je zelf, maar dan nog.
Je vergelijkt onze beide manieren van schrijven en je wijst op de verschillen, waarvoor dank, zulke observaties zijn broodnodig.
Het verschil is inderdaad een stijlverschil. Heeft het te maken met een verschil in karakter en temperament? Wellicht.
Heeft het te maken met een cultureel verschil? Misschien maar hier ben ik heel voorzichtig mee.
Dat van die koele afstandelijke protestants gebedde Nederlanders tegenover die warme, emotioneel zuiderse levensgenieters katholiek gebedde Vlamingen vind ik een afgezaagd verhaal en ook een beetje gevaarlijk. Natuurlijk speelt de culturele achtergrond een rol maar het is geen beperking of een onvermijdelijke determinering. Doet me te veel denken aan de marxistische doctrine dat de economische onderbouw alles determineert. Je kunt dat omdraaien en dan beweren dat het de cultuur is maar da's al even absurd want dogmatisch blind en tot wat culturele revoluties hebben geleid, moet je eens aan sommige Chinezen vragen, niet den deze dus (Antwerps spreekwoord).
Mijn Duitse mail art vriend Bernd Reichert (die ook in Brussel woont met zijn gezin) maakte een postkaart over het zogenaamde intuïtieve denken van vrouwen (in tegenstelling tot het rationele van mannen) en bestempelde dat als een uiting van racistisch cultureel denken. Ik ben het hiermee eens. Stereotiepen zijn belachelijk en onnozel, ze reduceren de complexiteit van de genen en het menselijke karakter tot een karikatuur van de wansmaak, wat op zich reeds een karikatuur is.

Ingesloten een nieuw gedicht voor mijn huidige muze. Merde! 't is echt Shit kameraad. Ik dacht dat ik het volledige alfabet van de liefde had afgewerkt en nu zit ik toch niet opnieuw terug bij de A zeker. Hoe zegde Nietzsche dat ook al weer? Iets over de "eeuwige terugkeer", ja, zoiets was het zeer zeker !!!

Postal greetings,

Guido

Geen opmerkingen:

Een reactie posten