poems, some rants and art work from the dispatcher of signs and stones and editor of FRIOUR magazine
Zoeken in deze blog
Guido Vermeulen's mail art envelopes are like worlds into themselves and at the same time they are part of the much larger whole.
Thank you for the TALISMAN painting on the envelope. It is real cool and creepy at the same time. I haven’t seen a piece of abstract capture such as pain and emotion so well since I visited the museum of art in Toledo. Bravo!
(a comment by NANCY BELL SCOTT, USA, on the IUOMA network)
Guido's paintings are like finding images in the clouds
(a comment by Kathleen D. Johnson, USA, on IUOMA)
(a comment by Kathleen D. Johnson, USA, on IUOMA)
Guido does not paint monsters but spirits and ghosts, full of love, tenderness and compassion
(LIZA LEYLA during a conversation, Belgium)
His ability to express emotions through painting is a beautiful gift. Allowing oneself to feel sadness is the most direct route through grief. His paintings feel peaceful and kind.
(STEPHEN WALKER, USA)
My life is shifting... Your work is intangible, ethereal, cosmically rewarding. i eat it up & savor it like a great sandwich! It made my day!
(Lisa PEREZ, USA, on IUOMA)
(Sarah Jo Pender, USA, from the Indiana Women’s Prison)
I suppose you could characterize Guido's painting style as expressionist. I know he is very interested in dreams as a source for art and poetry, and these particular chapter pages seem like shadowy dream corridors filled with shifting images and scenes. The Michaux quotes work as a counterpoint, Guido's art is taking over when the limits of language have been reached.
(De Villo Sloan, USA, on my tribute pages to Henri Michaux, see LAMUSAR blog)
Guido’s art expressions are always poems and they show us the reality of our real faces and souls (Mariana Serban, Romania)
His titles have both inspired and educated me (Alicia Starr, USA)
dinsdag 31 december 2013
zaterdag 28 december 2013
Cheetah was a member of the futurist art movement
small painted envelope, postcard size
for the mail art project Cheetah proposed by Chris Vanderheyden, Belgium
Details: see http://mailartinternationale.blogspot.com
vrijdag 13 december 2013
Fish questioning sailor with wooden heart
pastels and ink, inspired by a text from Aleksandra M, Poland
for the project details, visit
http://mailartinternationale.blogspot.be/2013/12/continue-story-of-sailor-with-wooden.html
Text contribution:
Let us
explore the possibilities or reasons why you have a wooden heart, said the fish
to the lost sailor.
It is the
result of an experiment
by the military industry :
you are now an immortal soldier, you cannot be killed when they shoot you in
the heart
by the social security administration
of the government : no more heart diseases means an important cost reduction for their budget
by the carpenter Geppetto who
made Pinocchio, because of nostalgia of past times, when the puppet became a real
boy he became also an obnoxious teenager to the despair of his father and
creator
by a writer who followed
one of these stupid courses in creative writing, they invent crazy stuff all
the time because they want to be sooo original
by a Buddhist cult because
they oppose all kind of emotions and think that loosing them is a way to
salvation and the nirvana, the non existing state of life, so the wooden heart
is a key to stop the eternal return of life equals pain and sorrow, a way to
end the hell of samsara
by the fish industry, the
lack of emotions means no possible empathy, so you have no trouble killing and
fishing the ocean dry, maybe your heart is made in Japan or by one of these other
countries who kill wales and tuna and don’t give a damnn about quota or
regulations
by …
Okay, okay,
but what about wood rot, I am not immune to that disease and it would kill me
for sure.
Maybe, but
that is not sure. First you need to learn how to live with a wooden heart and
then the next step is to live without any heart at all. Come to think of that :
lots of people live already without a heart. How else can you explain wars and
genocides or torture?
Guido
Vermeulen
December
2013
dinsdag 10 december 2013
donderdag 5 december 2013
10 stories
A tale about a winter that never ended as far as I know
Cat people are my tribe
Conversations under Alice’s moonlight
Je me souviens du temps que j’étais encore un cadavre exquis
Once upon a time in Serbia, a censored movie
Without the perspective of alterations LIFE has not meaning at all
Mountain Poem
LE DESTIN QU’ON NE M’A JAMAIS APPRIS DANS N’IMPORTE QUELLE ECOLE
Mountain Poem
LET ME TELL YOU THE STORY OF 2 EYES MOUNTAIN
Mountain Poem
QUAND UNE CERTAINE VERDURE ME MONTE AU NEZ
Mountain Poem
THE GHOST ABOVE THE HIDDEN CAVES
zondag 1 december 2013
Mountain Poem
MOUNTAIN
POEM
pour Gabri Elle
pour Gabri Elle
Een berg in al de
veelvoud van zijn eenvoud
van een gestold
geologisch ogenblik
is een brandkoffer
vol langdurige geheimen.
Maar hoe open je
die tijdreizende berg
als je zelfs niet
weet
hoe de moeheid van
regen neer kan vallen
op de nieren en de
flanken van zijn taal?
Je mist één of
meerdere sleutels, niet waar?
Een kraker ben ik
niet of misschien ooit geweest.
De onverstoorbare
zeebreker slaapt in een vallei
onzichtbaar zonder
herinneringen aan golven,
trouw aan de rouw
in de standvastige dromen
van rotsen &
stenen & keien & keutels.
Hun wenen hoor ik
op een draagberrie
als ik mijn oor te
slapen leg
tegen de huid van
ontvelde tijd
in nog te
ontdekken grotten
waar ooit dier en
mens
SAMEN hun lot
DEELDEN
als een soort van
verwante atomen
& nog meer
& nog meer
& nog meer …
En op het
kruispunt van hun samenzijn
hoor je dit in re
mineur:
het gezamenlijke
geluid van taal
& helaas de
splitsing die daarna volgde.
Guido Vermeulen
November 2013
donderdag 21 november 2013
vrijdag 15 november 2013
The last rodeo
Pastels and watercolors on a recycled envelope, tribute to Sam Peckinpah, made while watching the movie
junior Bonner
donderdag 14 november 2013
woensdag 13 november 2013
Pour Kamal
11 Novemberherdenking pour Kamal Dhif
EEN MENS:
Het is weeral eens die
dag
waarop wapens het
zwijgen
zogezegd werd opgelegd.
EEN GERAAMTE:
Maak de stilte der kadavers her en der
oorverdovend,
resonerend over de hele wereld.
EEN PAPAVERBLOEM:
Bezoek als felle wind de eeuwige slacht-velden
van hier naar daar
naar nergens en terug.
EEN MUISJE:
Neem bezit van het loerend kraaienoog
& de wijsheid
van de uil die zijn kop omdraait
van boven naar
beneden.
EEN EEND:
Schiet de grijns van de jager van zijn lippen
tot zijn
slagersmes valt in het water van hun loopgraaf.
EEN ERWT:
Open het venster van de ademende tijd
door de tralies
van jouw gesloten ogen in een vogelkooi.
EEN STEEN:
Mis geen enkele ontsnappingskans
in lied of zang en
open gedicht.
EEN SLANG:
Slaap samen met de bevende sterren
onzichtbaar boven
de woestenij van niemandsland.
EEN ZON:
Plaats het blad vol vocht en licht
op de lippen van
gelijk welke stervende soldaat.
EEN BOOM:
Ontmasker het geduld van het gebroken geweer
in de gulden
spiegel als een zoveelste nekschot
in rottend en op
drift geslagen wrakhout.
EEN RAT:
Weiger de suikerlakmoes te proeven
van vaderke staat
poept moederke hoer.
EEN VOS:
Herdenk niet de heldhaftigheid van leugens,
de walgelijke
propaganda van gezwollen gazettenpraat
met hun echo’s op
de stoelgangbanken der oorlogsparlementen.
EEN HOND:
Stil de honger en de bloeddorst van de grootinquisiteurs
met een algemene
opstand tegen alle oude vormen & gedachten.
EEN OTTER:
Bemin bovenal de gefusilleerde lafaard
die niet meer kon
of wilde vechten
door de
aanhoudende regen van bommen, kogels en mosterdgas.
ALLEN TE SAMEN /
ALL TOGETHER NOW:
Eis een amnestie voor allen vermoord op bevel
van koning, kerk,
minister, monster en generaal.
Een generaal pardon
nu
slechts als een
begin van dwingend eerherstel
voor allen «et
pas le cas par cas»!!!
maandag 11 november 2013
Libre mais solitaire
Quand les
différences grimpent au ciel
In wat verschilt
de schaduw van een mens
van de schaduw van
een dier of een plant?
Allen bestaan als
schaduwen en zijn in dit schaduw zijn
gelijk.
Soms denk ik dan
dat het land gelijkheid
reeds bestaat in
de rijkdom van het schaduwrijk
terwijl wij in de
armoede leven van de realiteit
der ongelijkheid.
Tijd lost niet
veel op want spiegelt steeds
een uiterst
beperkt beeld terwijl een vogel
zich geen zier
aantrekt van het drijfzand
waarop wij
wandelen samen met anderen.
Vogels leren ons
nieuwe definities van taal.
Bijvoorbeeld: wat
is een bed?
Bedden zijn de
wolken in de hemel.
Wat zijn haar
beminde dijen?
Een deur naar de
maan.
Op hetzelfde
moment in de dijen van de berg
groeien de bomen
als een onzichtbaar venster
voor de
houthakkers van vallei ONVERLAAT.
De kus is een
slang en de vogel het nageslacht
van de
uitgestorven dinosaurus in mijn skelet.
Wij paren er op
los en broeden verschillen uit
alsof het
onschuldige vitamientjes zijn.
Wat is een
schuldbekentenis echter?
Een tiranieke
luchtspiegeling van die onbestaande koning god.
De
zelfverkrachting van wie wij echt zijn of zouden kunnen zijn
car me voilà libre mais solitaire, aldus Baudelaire.
zondag 10 november 2013
Renaissance par le Feu
La renaissance
par le feu
Mijn maag is vanaf
volgende maandag
vuurbal van de
dagelijkse kelder tot de zondagse zolder.
Zoen en zoek een
andere dokter,
raadde een goede
vriend mij aan.
Dokter Tijd Me Niet
staat echter niet
in het
telefoonboek vuilnisbelt en andere zieke waarheden.
Het gevecht met de
engel is eindelijk begonnen
in het koninkrijk
der dommen en verzonnen goden.
De duivel bezoekt
me met de regelmaat van een klok.
Oprispingen werken
in mijn lichaam als tijdelijke getijden,
brandend maagzuur en
zoutzuilen zijn de stille getuigen,
de werktuigen
waarmee ik een wassen zerk sculpteer,
een ode aan de
vreugde en de vrede van het leven
als wortelstreng
van boomverlossing.
Schoonheid schijnt
in het licht der vergankelijkheid
van mensen,
dieren, planten en dingen.
Een lucifer brandt
alles plat
zodat alles weer
opnieuw begint.
maandag 4 november 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)