Bestaansrecht

24 Bestaansrechthaikus

Waardeloos verhaal

begraaf ik snel in mijn tuin

tussen plant en steen.

Cirkel rond de zon

ontvlamt mijn verbeelding niet,

gesloten kruispunt.

De trein die stil staat,

blijft onopgemerkt voor jou

omdat ik hem droom.

Waarom verdwijn jij

tussen hartslag één en twee

van de Kongostroom?

Het verlangen naar

de definitieve zout-

oplossing is groot.

Soms zie ik iets vreemds

beven in het zonnelicht,

heel eventjes maar.

Het oog druipt beelden,

vervormde creaturen

met recht op bestaan.

Op papier staan zij

daar simpel te schitteren,

twijfel zaait paniek.

Verbrande gom speelt

leentjebuur met schaar en lijm,

collage op maat.

Uil werpt dubbelzicht

in de slotgracht der maagden,

ingetrokken zwaard.

Oren boren door

de muren van het kasteel,

veroordeelde zucht.

Geluidloos bericht:

terugkeer is ongewenst;

het stond in de krant.

Leugens staan gedrukt,

de waarheid vertrekt op reis

naar het rampenkamp.

Omsingelde hoop

biedt weerstand aan het bekken

van ijzer en staal.

Mistige lippen.

Ik vind hun mystiek onecht.

Lach kraakt dogmas stuk.

In de badkamer,

waakvlam van het geheugen

ontsteekt verbeelding.

Stok op buiktrommel,

muziek tegen hongersnood

in de val van huid.

Ingevallen wang

nodigt bang terugslag uit

van zoete snoepjes.

Nu mezelf lezen

in het matte spiegelglas

is uit den boze.

Onaangeroerde

liefde in een kopje thee,

weigeraar van dienst.

Ik zie mijn blindheid

niet langer in de ogen;

bril wordt maskerdik.

Wortel loopt verder

ondanks gebroken uitzicht

op ledematen.

De steltenloper

reikt het gras naar de sterren

buiten de schaduw.

Uitgesloten dood

weet dat zijn uur komen zal,

aangeslagen slot.

Guido Vermeulen

Juni 2014

In de Orchidee