Interventions on 2 small standard mail art envelopes, both are linked with Patti Smith songs. Yeah, I'm in a Patty Smith period! First envelope mailed to Natercia Tomé in France. The second mailed to Corina Nanni in Romenia.
vrijdag 26 november 2010
LAND, OH, I'M WAITING FOR YOU ...THIS DEAD CITY LONGS TO BE FREE!
Interventions on 2 small standard mail art envelopes, both are linked with Patti Smith songs. Yeah, I'm in a Patty Smith period! First envelope mailed to Natercia Tomé in France. The second mailed to Corina Nanni in Romenia.
woensdag 24 november 2010
INSIDE THE HEART, OUTSIDE THE SOCIETY
Interventions on 2 small standard mail art envelopes, one is for Ricci Rossella in Italy, the other for Zlatko Krstevski in Macedonia, both are linked and based on a wild confronting song of Patti Smith.
DON'T LOOK BACK IN ANGER!
Intervention on a mail art envelope, part of the serial "conversations with Ann V".
Linked with this painting is a new poem in Dutch, a kind of darker sequel to the yellow train poem I published earlier. Explaining this would be a betrayal, so I shall not do this because after all we shall overcome!
I mailed the envelope to Ted and Lavona Sherarts. Lavona helped me with some of my own abuse problems, so it's a logical choice for me.
Don't look back
Uit haar meisjesmond kwam een volwassen trein gereden
op het dagelijkse ritme van "ik breng je ontbijt aan bed".
De locomotief werd aangedreven door aardbeien en sjokola,
opgestookte brieven, in de steek gelaten gedichten en liedjes
gemaakt van gelatineblaadjes en opgeklopte room, zoals:
"Het hart is ofwel een achterlijke ofwel een adellijke spier.
Het hart woont in de regenwolken
op een onbewoond eiland
met een verlaten rangeerstation."
De weerhaakjes schuilen niet in de schoen
maar in die halve lach op uitgestelde krukken.
Haar jurk kleurt rood door lome onbeslistheid.
Ik word kameleon, een kiwi in het hoge gras.
Hij verkoopt per opbod doodgeschoten dieren als ode aan zijn roversnatuur.
Oh, don't look back in anger.
Laat dat aan mij over.
Ik zal wel een Uzi lenen en knal dan
je moeders fiets aan stukken.
Het wapen zal ik dumpen in de Dijle,
vervolgens de resten fiets begraven als ontvelde navelstreng.
Het kind ontsnapt hierdoor ternauwernood aan dood.
Ik ontsnap niet langer aan de zurige nachtschade van haar borsten.
Wij liepen levens mis geboren in een verkeerd tijdsgewricht.
Geen kiné kan dat verhelpen, enkel een treinreis van hier naar
de onvruchtbare aantrekkingskracht van de verborgen maan,
enkel een treinreis naar de horizon van haar zalig
bevochten en ontvoogd vrouwenbestaan.
& met haar haren vlecht ik een ladder tegen haat
in de vergankelijkheid van sneeuw als biotoop
op de tonen van verspild water
naar een snelgroeiend gemis
& het sluipend vermoeden van een harmonieus getal
als 44.
Guido Vermeulen
November 2010
PORTRAIT D'UN CHAT S.D.F.
Intervention on a mail art envelope. My stray cat "Tarantino" continues to inspire me! I mailed this envelope to Lisa Iversen in the USA. When I put this image also on the IUOMA site this resulted in reactions and discussions! So cats trigger people a lot, also in mail art, because of this painting I befriended Lisa, Snookie & Angie and Valentine Mark Herman. Thank you Lady Tarantino. This is funny, "my" Tarantino is a she!
REMEMBERING DREAMTIME IN THE EASTERN HEMISPHERE
Intervention on a mail art envelope, made for Evie Sati Jadi in Indonesia. For those who ignore this simple fact: Europe is part of the Eastern hemisphere! The USA is part of the Western hemisphere. The difference in shape of the skies (and opinions) are quite staggering...
YOU ARE A GIFT FROM HEAVEN
Intervention on a mail art envelope, part of the serial "conversations with Ann V".
I mailed this in February 2011 to Ottmar Bergmann in Sweden.
THE TERRA COTTA MEETING
It was Sherry Ayers in the USA who requested to make poetry paintings with specific USA wall paint, well we don't have those in Belgium, so I did one on an envelope with the paint I used to transform my flat. So this is wall paint, called LATEX, and the color is TC or Terra Cotta (earth works ceramics). I learned from the experience it's easier to paint on walls with this paint than on paper. The black is China ink of course, but I use that also on my walls, so ...
I mailed this in February 2011 to Giovanni and Renata Strada in Italy.
dinsdag 16 november 2010
THE TRANSFORMATION OF A ROOM IN MY FLAT, photo 25
A larger view with the Massoudy painting surrounded by my mural designs.
THE TRANSFORMATION OF A ROOM IN MY FLAT, photo 24
With a painting by Hassan Massoudy (paint mixed with desert sand based on a quote of Sain Exupery on the beauty of the desert)
THE TRANSFORMATION OF A ROOM IN MY FLAT, photo 1
My brother Dirk bought some paint to redecorate his house but got vetoed by wife and kids because they did not like the color: a magnificent brownorange earthy color, the kind of color of some ceramics. I used the paint to transform my flat into a work of art. This is photo one of 40 of the transformation of the first room. For the mail artists who visited me and slept in this room, it's the last room in the cellar flat, connected to the garden. Have fun watching the gradually developing transformation. I know I did!
HOW TO FLOAT, another Ann poem
HOW TO FLOAT
Opnieuw voor Ann
Aan de overkant van wolken
schreeuwen meeuwen hun doodsreutel.
De rivier vloeit onverstoorbaar voorbij
het einde van de luchtverzakking.
De boom verlies voor de zoveelste maal zijn bladeren.
Het is desalniettemin de dans
van het leven zelf,
van het minnen en ontminnen in de sprookjestuin.
Sommigen beweren dat je hem niet moet zoeken
op aarde maar hoog hierboven tussen de wolken.
Ze liegen. Ik zie hem iedere dag in je armen,
in je lach, in de ogen van je benen,
in de buikdans van jouw taal,
in de vleugels van je lippen,
het water van je lenden,
de koraalrode gloed van je geslacht.
Ik zie de wolken hier beneden.
Ze hebben de Styx verlaten en het zwart verbannen
naar boven, naar de achterkant van zijn maan
wellicht. Licht schiet zijn doel voorbij.
Liefde is een trapezesprong zonder vangnet.
Haar schaduw opent zich als een ochtendbloem.
Wij ontwaken beiden uit een boze droom.
Apart van mekaar en toch niet gescheiden.
Wij leven beiden aan de overkant van wolken.
Wij weten waar we thuis horen.
In een huis dat meedraait met de zon,
in de weelde van woorden die lucht verplaatsen,
in de vloeibaarheid van het wederzijdse lichaam,
in de aaibaarheid van gestoorde poezen,
in de onomkeerbaarheid van het gevoel,
in de vluchtplaatsen van opgejaagd wild,
in de beweging van regen zonder beweegredenen,
in de toverdoos van geroofde hartstocht;
in de overkoepeling van de hemel en de heropstanding van de lippen,
in het zien van de aarde en de blindheid van het heelal,
ja, zelfs in het dodenmasker van een ongeboren kind,
in een heel oud wiegelied en de knippertroost van mooie liedjesteksten
zoals RIVER, SHOW ME HOW TO FLOAT (*)
Guido Vermeulen
15-16 November 2010
(*) Peter Gabriel
Opnieuw voor Ann
Aan de overkant van wolken
schreeuwen meeuwen hun doodsreutel.
De rivier vloeit onverstoorbaar voorbij
het einde van de luchtverzakking.
De boom verlies voor de zoveelste maal zijn bladeren.
Het is desalniettemin de dans
van het leven zelf,
van het minnen en ontminnen in de sprookjestuin.
Sommigen beweren dat je hem niet moet zoeken
op aarde maar hoog hierboven tussen de wolken.
Ze liegen. Ik zie hem iedere dag in je armen,
in je lach, in de ogen van je benen,
in de buikdans van jouw taal,
in de vleugels van je lippen,
het water van je lenden,
de koraalrode gloed van je geslacht.
Ik zie de wolken hier beneden.
Ze hebben de Styx verlaten en het zwart verbannen
naar boven, naar de achterkant van zijn maan
wellicht. Licht schiet zijn doel voorbij.
Liefde is een trapezesprong zonder vangnet.
Haar schaduw opent zich als een ochtendbloem.
Wij ontwaken beiden uit een boze droom.
Apart van mekaar en toch niet gescheiden.
Wij leven beiden aan de overkant van wolken.
Wij weten waar we thuis horen.
In een huis dat meedraait met de zon,
in de weelde van woorden die lucht verplaatsen,
in de vloeibaarheid van het wederzijdse lichaam,
in de aaibaarheid van gestoorde poezen,
in de onomkeerbaarheid van het gevoel,
in de vluchtplaatsen van opgejaagd wild,
in de beweging van regen zonder beweegredenen,
in de toverdoos van geroofde hartstocht;
in de overkoepeling van de hemel en de heropstanding van de lippen,
in het zien van de aarde en de blindheid van het heelal,
ja, zelfs in het dodenmasker van een ongeboren kind,
in een heel oud wiegelied en de knippertroost van mooie liedjesteksten
zoals RIVER, SHOW ME HOW TO FLOAT (*)
Guido Vermeulen
15-16 November 2010
(*) Peter Gabriel
L'AMOUR EST LA SEULE ETERNITE VERIDIQUE DANS UNE VIE COURTE
Intervention on a mail art envelope, conceived for the wedding of Robert Varlez and Josiane Hubert in Belgium and mailed to Hassan Massoudy in France! I love the game of connections...
ANN IS A POEM WITHOUT ENDING OR BEGINNING
Intervention on a mail art envelope, personal delivery mail to Ann Vandendriessche in Belgium on November 11, accompanied by this poem:
Kinderliedje
Opgedragen aan Ann V
Jij bent mijn sprookjestrein in de wolken
die ik met buitengewone verwondering verken.
Al die verschillende kleuren van je wagons,
die verscheidenheid aan tinten en facetten,
lagen verdriet afgewisseld met goed humeur.
Hoe complex is jouw boosheid
Hoe diep de liefde der rivieren
Reizend door de wolken, door de wolken reizend
In jouw trein zitten enkel speelse kinderen
Pasgeborenen met een volwassen hart
Ze kirren als vogels met open ogen
tegen de lage ramen geplakt.
Ze nemen me bij de hand,
wijzen met hun vingers
naar de verhalen die zij zien
voorbijflitsen op het netvlies van de liefde.
Kijk, een bos, we zitten midden in een bos!
Het bos is geel en Roodkapje heeft nooit bestaan
maar helaas wel de boze wolf in monnikspij.
Kijk, daar is hij! Ze imiteren boze katten,
barsten dan in schaterlach uit.
De wolf verdwijnt, zo bang is hij van de lach.
De wolf gelooft uiteraard in god, zingen de kinderen in koor,
in de eeuwigheid van zijn smerig wolvenbestaan,
in de ziekte van verknechting en de onderdanigheid
en als beloning mag hij alle kinderen opeten.
Maar wij zijn lekker veilig.
Wij zitten in de trein door de wolken,
bepalen zelf zijn snelheid door ons lachen.
Kijk, daar is Ann Smaailing!
Ze is onze lieve machinist.
Ze is een heidens geschenk, een gedicht zonder einde
noch begin, ze is een sprookjestrein reizend door de wolken.
Guido Vermeulen
10-11 november 2010
Translation in English of this poem mailed to Ana Spinu in Romania, for her Yellow Train Project:
A children's song for Ana
You are my fairy tale train in the clouds
whom I explore with extraordinary astonishment.
All these different colors of your wagons,
the diversity of shades and facets,
layers of sadness followed by good humor.
How complex is your anger
How deep the love of your river beds
Traveling through the clouds
I realize that the passengers in your train
are only playful children,
newborns with an adult heart.
They coo like birds with open eyes
glued against the low windows.
They take me by the hand,
point with their fingers
to the stories they are able to see
flashing on the retina of love.
Look, a forest, we are in the middle of a forest!
The forest is yellow and Red Riding Hood has never existed
but the big bad wolf does and wears a the monstrosity of a monk's frock.
Look, there he is! The children start imitating the sounds of angry kittens,
followed then by liberating laughter explosions.
The wolf disappears, so afraid is he of laughter.
The wolf beliefs in god of course, so chant the children in choir,
in the eternity of his dirty wolf existence,
in the disease of servitude and submissiveness
and as reward he may eat all children.
But we are pretty safe!
We travel in a train through the clouds
& determine its speed by our laughs.
Look, there is Ann Smiling!
She is our darling engine-driver,
She is a pagan gift, a present of a poem without ending
or beginning, she is a fairy tale train traveling through the clouds.
Guido Vermeulen, November 2010
Poem dedicated to Ann Vandendriessche
Translation written for Ana Spinu's Yellow Train Project
Abonneren op:
Posts (Atom)